O teatrze autorskim i teatrze społecznym. O poematach dokumentalnych i chórach kobiet. O tym, że się do tego urodziłam i jak zapraszam w ten wymiar innych.
W dzisiejszym podkaście mówię o ciele w teatrze. O tym, że
warto wołać ducha ciała fizycznego - żeby wrócił. A także o ranach, bliznach
i ślicznych kreskach. Czyli o Kobietach, przez które, i dzięki którym, powstał spektakl „Ślicznie mnie zszyli”.
Dlaczego teatr społeczny rośnie w polu cierpienia, i że po wszystkim chodzi o
to, żeby NAŻYĆ SIĘ! NAŻREĆ ŻYCIA!
Cykl podkastów "Urodzeni przez teatr" „Zrealizowano w ramach
programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w
sieci”.
Montaż podkastu: Aga Viburno
W podkaście wykorzystałam fragmenty muzyki
Łukasza Plenikowskiego do video „Mura”, będącego częścią projektu perfomatywnego czytania „Bardzo
śmiesznych dramatów mężczyzny i kobiety”, zrealizowanego w 2019 roku w Instytucie
Kultury Miejskiej w Gdańsku.
A także fragmenty spektaklu „Ślicznie
mnie zszyli”, którego
premiera odbyła się w październiku 2019 roku w Gdańskim Archipelagu Kultury na Oruni.
Zagrały w nim: Olenia
Barczewska, Agnieszka Bogdanowicz, Wioletta Drankiewicz, Katarzyna Korolczuk,
Elżbieta Łysiak-Pastuszak, Beata Mokosz, Agnieszka Pawlikowska, Małgorzata
Aroma Podjacka, Urszula Rolka, a głosu użyczył Maciej
Śmietański.Muzykę skomponowała Aga
Viburno, autorką scenografii była
Beata Miłogrodzka, a wizualizacji
Sławomir Lipnicki.
Spektakl jest finałem projektu "KOBIETA.
CIAŁO & KULTURA", który realizowaliśmy w 2019 roku w Gdańsku /projekt
Stowarzyszenia Zróbmy Sztukę dofinansowany z Budżetu Miasta Gdańska/.
W 2020r. został nagrany w formie słuchowiska w ramach programu OTWARTY IKM i
dostępny jest tu:
Komentarze
Prześlij komentarz